İstanbul'a Yolculuk...
İki vakte kadar İstanbul. Ben ve sen.. Sen ve ben. Biz. Siz. Onlar. Herkes kendini İstanbul'da bulur İstanbul'da kayıb eder. Kalabalıklar sünger gibi çekin içinize tutun kollarından yanlızlığın ve bırakın sahile. Ayağı topal martı, ona ekmek veren çocuklar ve tuz. Bir olmak bütün olmak mümkün mü bu hengamede? Elbette. Dostlar, dostları üzenler, üzülenler, kırılıp bükülenler her biri ayrı bir topal martı. İstanbul sahil, ben martı, siz martı, iskeledekiler martı. Avlanan, bir kuru ekmek dilenen, balığa fit kalabalıklar. Bir köşeden çıktı. Beklenmeyen yolcu. Deniz, hava, insan, bulut ve ne varsa sana şahit. Dostuma dost. Allaha dost. Sevgiye dost. Susuzluk ve su. Meva Ayse