Gazze'nin İntikamı
Şu gördüğün çiğ şehrin üzerinde yayılan bitkileri, camları, her yanı saran Gazze annelerinin göz yaşından… Kan rengi caddeler ve boy boy yol çizgileri Kara toprak deyip geçme, şu mübarek sene Kimleri kucakladı kimleri! Mirası üç beş parça oyuncak olan tazecik masumları Vasiyyetinde kuzenlerine bırakmıştı bebeklerini Sahi onlar nerede? Ardından sahipsiz kaldı pisiler, şehrin köpekleri Sesini üç beş yıkık minare dahi duyuramadı. Ta ki kaynadın, yandın, buharın sindi yer yüzüne Ok atılmış gibi dört yöne, gönüller avladın İŞTE: Gazze’nin intikamı. Sessizce yürekleri dirilten o tevekkül Teyze sen dedin ya Siyer öğrenmeli her kul O zaman yıldızlar açar güller gibi semada Siz gömdükçe korkuyu, korkak ve zalimler bîseda Gökte ışıldar bir zümrüdü Anka nispetiyle aziz şehitler, Senelerle uyutulan biz ümmet, uyanıştayız ey Gazze! Ve Gazze’nin intikamı. Sakın hüzünlenme yıkık evlerinle, kül yutmuş genzinle, Va’d edilen her şey er ya da geç bulacak adresini Zalim en acınası, zalim zulmüyle müsemma ...