İtikad

Kâimdir Allah.
Hâdisdir insan.
Evveli yoktur O'nun
ne de sonu.
Nas ise zaman ile
perdeli, topraktır sonu.
Alemler, gezegenler, yıldızlar
uçsuz bucaksız kara madde
Her biri Rabbin ilminden bir parça,
Felsefecilerin yanıldığı nokta,
Kâimdir evren diyenler,
nasıl açıklar başlangıcı olmayan bir insanı
Adem'in ve evrenin yaratılışı
Mushaf'da apaçık var iken.
İbn-i Sina ve Farabi
fazla Aristo okumaktan
evren sonsuzdur, başı ve sonu yoktur
dediler ki tam bir akıl tutulmasıdır onların ki
Cehl-i mürekkep bu olsa gerektir,
kendisi Hz. İsa'nın çare bulamadığım
en hazin hastalıktır dediği.
Ben biliyorumla bulaşır,
İnkâr ile nihayet bulur.
Sonsuzdur Allah-u Teala
Mahluktur insan.
İnsanı ebedi saadete
kavuşturacak olan
Rabbidir ancak.
Böyle öğrendik ehl-i sünnet kitaplardan.
Dünyada her an devinim,
Dün ki çiçek soldu gitti,
ölenler ayrıldı moleküllerine,
Henüz yok olmuyor,
Her şey yek diğerine dönüşüyor
Ta ki vaad edilen Sura üfürülene dek.
Dünyadaki her zerrenin bilgisi
Rabbimizin ilminde kayıtlı
Bir ol demesiyle
kaldığımız yerden yeniden
yaratacak bizleri.
Bize ruhundan üfleyen
Dilerse bize sonsuzluğu bahşeder
yeter ki Onun kelamına
kulak verenleri dinleyelim.
Ve unutma vakit dar,
İsrafil melek bekliyor Surun yanında.