Evet, öyle ise varım!
tercih: evet tarih 12 eylül 2010 ötekiyim ben o hep bildiğim içinde soluduğum benliğim kimim ben evetim hayırım toprağım seninim biraz biraz kopar bir parça benden bir parça kendinden burnunun dibinde leş bir koku gibi gitmiyor ne yapsan tenimdeki deliklerle aynı havayı soluyorum seninle izin versen de vermesen de izin yoktu sevmeye izin yoktu ağlamaya, gülmeye izin yoktu kafana göre yaşamaya şimdi var mı? tabiki yok peki ne değişti? benim acım başkasının acısı oldu biraz olsun kapıdan geri çevrilmenin kırıcılığını anlatabildiysem bir kare, üçgen, yuvarlak örtü üç yaşında bir çocuğun oyunu gibi oyuncak oldum ya elinde her ne şekilde ise çağdışı sayılmanın garip ama 'son gülen iyi güler dedirtmesini' egoma yaşattığı yenilgi beni ben yaptı yasaklar, hatalar, sırf bu yüzden bile benim çıkışım evetti kapıdan çevirmemekti gözünü doldurmamaktı misafirin onun yerine karar vermemekti istemekti başkasında olmasını kendinde olmayan malın istemekti başkasında olan ilmin kendinde olmasını ...